Parthenocarpe hybride van komkommers "Claudine f1" van Nederlandse fokkers

Komkommers Claudine f1 is een vroegrijpe parthenocarpe hybride die wordt gekenmerkt door een hoge productiviteit, een lange vruchtperiode en bescheidenheid voor de groeiomstandigheden. Dit is een verbeterde vorm van de voorheen populaire Nederlandse hybride Claudius f1. Kleinfruit met een verfrissende smaak en een dunne schil - "Hollands overhemd" met witte doornige doornen - is ideaal voor verse consumptie.

In dit artikel gaan we in op de basistechnieken voor het telen van komkommers, hun voor- en nadelen.

Beschrijving van de hybride

Komkommer Claudine f1 is een product van selectief werk van biologen van het Nederlandse bedrijf Monsanto. De hybride werd in 2008 opgenomen in het staatsregister van selectieve prestaties van Rusland. De cultuur is geschikt om in alle regio's van het land te kweken in de volle grond, kassen en tunnels.

De plant is onbepaald, middelgroot, met dicht gebladerte, vrouwelijk bloemtype en plukje eierstok. Er worden maximaal zeven zelents in één knooppunt gevormd. Bemesting en ontwikkeling van fruit vindt plaats zonder de deelname van stuifmeel - dat wil zeggen, insecten zijn niet vereist voor bestuiving van bloemen.

Afgebeeld is een Claudine F1-hybride.

Opvallende kenmerken van de hybride worden in de tabel gepresenteerd.

Samenstelling, voedingswaarde en nuttige eigenschappen

Voedingswaarde komkommers (per 100 g):

• caloriegehalte - 14 kcal;
• eiwitten - 0,8 g;
• vetten - 0,1 g;
• koolhydraten - 2,5 g;
• water - 95 g;
• vezels - 1 g.

Tabel met samenstelling van vitamines en mineralen

Voordeel:

• lest de dorst;
• verlicht aanvallen van brandend maagzuur;
• verbetert het spijsverteringskanaal;
• herstelt de schildklierfunctie;
• verlicht wallen;
• maakt de huid van het gezicht wit.

Agrotechniek van komkommers

De cultuur wordt gekweekt door middel van zaailingen en zaaimethoden. Direct zaaien in de grond wordt eind mei of begin juni uitgevoerd.

Vanwege de slechte pluktolerantie worden zaailingen rechtstreeks in turfpotten gekweekt. Deze methode elimineert worteltrauma. Jonge boompjes worden begin juni in voorbereide grond geplant.

Verzorging van planten is eenvoudig. Het is voldoende om aan het begin van het groeiseizoen matig water te geven en tijdens de vruchtperiode regelmatig water te geven. De cultuur reageert dankbaar op organische, stikstof-, kalium-fosfor-meststoffen.

Zaailingen planten

Hybride zaden hebben geen aanvullende behandeling nodig met kiemstimulerende middelen en desinfecterende oplossingen. Ze ondergaan alle nodige bewerkingen tijdens de productie.

Zaailingen van komkommers verdragen pijnlijk een oogst, dus de zaden worden neergelegd in individuele potten met turf of papier met een volume van 0,5 liter. Vruchtbare en losse grond is geschikt voor het kweken van sterke zaailingen.Om het voor te bereiden, heb je 2 delen humus, 2 delen turf en 1 deel zaagsel of rivierzand nodig. De componenten worden gemengd in een diepe container en gemorst met een donkere oplossing van kaliumpermanganaat, waarna 25 g nitrofosfaat wordt toegevoegd.

De potten worden gevuld met vochtige grond en de zaden worden op een diepte van 1,5-2 cm geplaatst, er wordt een centimeter laag turf overheen gestort. De containers zijn bedekt met polyethyleen en op een warme, donkere plaats geplaatst.

De film wordt verwijderd na het ontkiemen, de containers worden vanaf de zuidkant op de vensterbank verwijderd.

Gebruik voor irrigatie bezonken water op kamertemperatuur. De besproeiingsfrequentie is één keer per week.

Voor het voeren van zaailingen worden kant-en-klare meststoffen "Aquarin" of "Kemira" gebruikt.

De zaailingen zijn klaar om naar een vaste plaats te worden overgebracht nadat zich 2-3 echte bladeren hebben gevormd.

Direct zaaien in de volle grond

Ze beginnen de grond voor te bereiden op het zaaien van zaden in de herfst: ze graven op en brengen een emmer koeienhumus binnen. In het voorjaar wordt de grond losgemaakt en twee weken voor het zaaien gevoed met ammoniumnitraat - 20 g superfosfaat - 30 g kaliumsulfaat - 15 g per 1 m².

De optimale bodemtemperatuur is niet lager dan +8 ° С, de luchttemperatuur is niet lager dan +10 ° С. Zaaischema - 50x30 cm, zaaidiepte - 2-3 cm.

De grond is bedekt met zwarte agrofibre om deze tegen vorst te beschermen.

Raad. Zaai de zaden in vochtige grond voor een snelle ontkieming.

Zorg

Regels voor de verzorging van komkommers:

• zaailingen uitdunnen en zwakke scheuten verwijderen;
• in de beginfase van de vegetatie worden planten één keer per week bewaterd, vanaf het moment van vruchtlichamen wordt de frequentie verhoogd tot 3-4 keer met 2,5-3 liter per 1 m²;
• na elke watergift wordt de grond losgemaakt en wordt onkruid verwijderd;
• met een vertraging in de ontwikkeling worden de struiken gevoed met stikstofhoudende meststoffen;
• naast stikstofhoudende verbanden worden komkommers bemest met organisch materiaal, kalium en fosfor;
• het gewas wordt geoogst terwijl de groenten rijpen om overvloedige vruchtvorming te ondersteunen.

Schema voor topdressing:

• de eerste - 14 dagen na het zaaien (planten): oplossing van kippenmest 1:15;
• de tweede - tijdens de bloeiperiode: 10 g ammoniumnitraat, 10 g superfosfaat, 10 g kaliumzout / 10 l water;
• de derde - tijdens de vruchtperiode: 25 g kaliumnitraat / 10 l of 50 g ureum / 10 l.

Referentie. De infusie van houtas (300 g per 10 l) kan worden gebruikt voor bladdressing gedurende het hele groeiseizoen van komkommers.

De nuances van groei en mogelijke moeilijkheden

De Claudine f1-hybride wordt de verbeterde vorm van de Claudia f1-komkommer genoemd. De cultuur wordt gekenmerkt door pretentieloze zorg, weerstand tegen hitte en kou.

Net als elke andere troskomkommer heeft de plant de juiste vorm van de struiken nodig:

• alle scheuten en bloemen worden verwijderd uit de bladoksels;
• één eierstok blijft achter in de oksel van het vijfde blad;
• in de sinussen van 7-10 bladeren blijven twee eierstokken over;
• de stengel wordt over het latwerk geworpen;
• knijp de bovenkant van het hoofd 1 m van de grond.

Deze procedure wordt "blindering" genoemd. Het wordt uitgevoerd met als doel de vruchtperiode te verlengen en de ziekteresistentie te verbeteren.

Vanaf half augustus worden de struiken aangespoeld om de groei van nieuwe wortels te stimuleren. Gebruik voor aanvulling: 1 liter melkserum en 25-30 druppels jodium, boorzuuroplossing (10 g / 10 liter heet water).

Ziekten en plagen

Claudine-komkommers zijn resistent tegen echte meeldauw en tabakmozaïekvirus, tolerant tegen valse meeldauw (peronospora).

Tekens:

• kleine bruinachtige en gele vlekken op de bladeren;
• paarsgrijze bloei aan de achterkant;
• vergeling en vallen van bladeren.

De redenen:

• overmatige vochtigheid en luchttemperatuur onder +9 ° С;
• water geven met koud water;
• verhoogd alkaligehalte in de bodem.

Voor preventie:

• de grond wordt uitgegraven en ontsmet met kopersulfaat of "Fitosporin";
• besmette struiken worden opgegraven en verbrand;
• de bedden worden regelmatig losgemaakt en gewied;
• neem de regel van vruchtwisseling in acht.

Als infectie niet kon worden vermeden, worden de volgende middelen gebruikt voor de behandeling:

• chemische preparaten: 0,5% oplossing van Bordeaux-vloeistof, "Oxyhom";
• folk remedies met as, kaliumpermanganaat, melkwei en jodium.

Folk remedies recepten:

1. 10-15 druppels jodium, 1 liter wei, 9 liter zuiver water. De struiken worden eens per 1-1,5 weken verwerkt.
2. 500 g houtas wordt gemengd in 1 liter heet water en 3-4 uur geïnfuseerd. Vervolgens wordt het mengsel door kaasdoek gefiltreerd en wordt het volume op 10 liter ingesteld. De struiken worden eens in de zeven dagen geïrrigeerd.
3. Voeg 1 g kaliumpermanganaat toe aan 10 liter water en besproei de struiken eens in de 15 dagen met een oplossing.

Insecticiden helpen bij het bestrijden van de meloenbladluis, beer, witte vlieg en spint op de site: Fitoverm, Komandor, Aktara, Nemabaktin.

Slakken worden 's nachts met de hand verzameld, vallen worden uit bierblikjes gezet, tabakshag en hete pepers worden op de bedden verspreid, de struiken worden behandeld met een oplossing van ammoniak (4 el. L / 10 l).

Oogsten en aanbrengen van het gewas

Het oogsten begint ongeveer 40 dagen nadat de eerste scheuten verschijnen. De hybride is verbazingwekkend productief. De vruchten zijn niet vatbaar, ook al zijn ze overrijp aan de struiken.

Komkommers zijn geschikt voor verse consumptie, maar volkomen ongeschikt voor augurken en zouten vanwege de dunne huid. Op de bank worden ze erg zacht.

Gemonteerde komkommers worden maximaal drie weken op een koele plaats bewaard.

Voor-en nadelen

De tabel toont de voor- en nadelen van de Claudine-hybride.

Beoordelingen

De indrukken van de tuinmannen van het kweken van de "Hollander" zijn overwegend positief. Ze merken de uiterlijke gelijkenis op met de Claudius-hybride, maar de smaak is veel hoger.

Olga, Balashov: “De komkommer van Claudine is mijn favoriet. De cultuur is geliefd vanwege zijn niet veeleisende groeiomstandigheden, gemakkelijke verzorging en uitstekende smaak. De zaailingen lijken zwak, maar na het voeren met stikstof krijgen ze actief groene massa. De komkommers zijn heerlijk, sappig, de schil is dun. "

Alexander, Stary Oskol: "Ik kweek deze Nederlandse hybride al drie jaar op mijn site. Al die tijd bij hem waren er geen problemen. Vorig jaar was de zomer koud en regenachtig en werden de struiken getroffen door valse meeldauw. Ik heb het probleem aangepakt met behulp van melkwei met jodium. "

Victor, Balabanovo: “Claudine is een geweldige hybride om in een kas te kweken. Ik vorm struiken terwijl ze groeien, verwijder stiefkinderen en bloemen, breng ze in één stengel. Voor het voeren gebruik ik kippenmest, ammophos, kalium en fosfor. De opbrengst is constant hoog tot het begin van koud weer. Een nadeel - komkommers zijn niet geschikt om te beitsen. Door de dunne huid worden ze erg zacht. "

Lees ook:

Een vroege hybride van komkommers "Grasshopper" van binnenlandse fokkers.

Waarom worden bietenbladeren rood en wat kunnen we eraan doen?

Hoe u Bogdan-peper op uw site kunt laten groeien.

Gevolgtrekking

Claudine-hybride komkommers hebben een welverdiende populariteit gewonnen vanwege hun uitstekende smaak, groeigemak en daaropvolgende zorg, hoge productiviteit en een lange vruchtperiode. Parthenocarpic heeft geen extra bestuiving door insecten nodig, omdat het behoort tot gewassen met een vrouwelijk bloemtype. Het bestuivingsproces is niet afhankelijk van mannelijke cellen.

De plant is resistent tegen de belangrijkste "komkommer" -ziekten en bij besmetting met echte meeldauw komen koperhoudende preparaten, as, wei met jodium en kaliumpermanganaat te hulp.

De vruchten zijn niet vatbaar voor overgroei, ze hebben een aangename zoetige smaak, knapperig vruchtvlees en een dunne schil.