Welk ongedierte eet kruisbessenbladeren en wat te doen om de struiken te redden

Ongedierte is een van de belangrijkste doodsoorzaken van kruisbessen. Hun uiterlijk is moeilijk te voorkomen zonder het gebruik van chemicaliën. Planten die door insecten worden aangetast, verliezen snel bladeren en fruit. Bovendien dragen teken, kevers en rupsen ziekten bij, waarvan sommige niet te behandelen zijn.

Als er gaten in de bladeren van de kruisbes verschijnen of als ze er gewoon af beginnen te vallen, betekent dit dat ze door ongedierte zijn geraakt. Dit kunnen rupsen zijn die aan fruit en bladeren knagen, of ongedierte dat sap uit planten zuigen zonder plantenweefsels te beschadigen. In beide gevallen wordt de fotosynthese verstoord, wordt de struik minder winterhard, verliest hij zijn opbrengst en sterft hij af. Iemand eet kruisbessenbladeren: hoe de oorzaak te herkennen en te bestrijden - lees verder.

Wie eet kruisbessenbladeren

Vaak merkt een tuinman dat op een dag kruisbes alle bladeren worden gegeten. In dit geval gaan de symptomen meestal niet vooraf aan het probleem.

Dit probleem doet zich voor als de tuin wordt aangevallen ongedierte met een knagend mondapparaat. Geen volwassen insecten beginnen de bladeren te eten, maar hun larven. Vlinders leggen ze meestal meerdere keren per seizoen in grote aantallen.

Bladwesp

De bladwesp is een van de gevaarlijkste plagen... Er zijn meer dan 5 duizend soorten. Kruisbes infecteert meestal de gele kruisbesbladwesp.

Notitie! De meeste kruisbessen hebben ook invloed op rode, zwarte en witte bessen.

De bladwesp is een vliegend insect met gele poten, een zwarte kop, een gestreepte buik en transparante bruinachtige vleugels. Uiterlijk lijkt het op een wesp.

Een volwassen insect beschadigt planten niet. Het legt eieren aan de onderkant van de bladplaten. Na 1-2 weken komen er rupsen uit de eieren. Ze hebben een lichtgroen doorschijnend lichaam met zwarte stippen, een zwarte kop en poten.

Het is interessant! Een vrouwelijke bladwesp legt 70 tot 150 eieren.

Het ongedierte knaagt aan gaten in de bladeren en knoppen. Als er veel rupsen op kruisbessen zitten, kunnen ze alle groenten binnen een paar dagen opeten, waardoor alleen aderen overblijven.

Goed gevoede rupsen verpoppen zich en vallen onder de struik. Na twee weken komen er volwassenen uit. De cyclus herhaalt zich. Tijdens het seizoen kunnen kruisbessen meer dan drie generaties bladwesprupsen aanvallen.

Heeft iemand alle bladeren opgegeten? Om te begrijpen wie het is, onderzoeken ze zorgvuldig het blad van de kruisbes, met speciale aandacht voor de binnenkant van de platen. De groene rupsen in de ondiepe zwarte stip zijn de bladwesp. In de latere stadia van het verslaan van het ongedierte wordt het bepaald door de bladeren, waarvan alleen de aderen overblijven.

Mot

De kruisbesmot is een vlinder met gele vleugels met oranje strepen en zwarte vlekken, een gele buik met een zwarte streep. Rupsen van het ongedierte zijn lichtgroen van kleur met zwarte haren en stippen op de rug. Ze verschillen van de bladwesp door de aanwezigheid van haren op het lichaam.

Het ongedierte overwintert in gevallen bladeren. In april komen ze uit hun cocons en leggen ze eieren aan de onderkant van de bladplaten. Er komen rupsen uit, die jonge bladeren en knoppen eten.

Tegen het einde van de bloei hechten de rupsen zich met spinnenwebben aan de bladeren en verpoppen ze zich. Een maand later vliegen vlinders uit de poppen en herhaalt de cyclus zich. Dit keer eten de rupsen het zachte deel van de bladeren, waardoor er alleen grove nerven overblijven.

Zo worden 2-3 generaties rupsen per jaar vervangen.Het is mogelijk om te bepalen wat de mot precies de kruisbes heeft geraakt door de bladeren zorgvuldig te onderzoeken en karakteristieke larven of rupsen in het web te vinden.

Iepblad knagen

De iepbladknaag is een glimmende groen-gouden kever. Zijn rug glinstert in verschillende kleuren in de zon. Het heeft gele poten en lange antennes.

Het is het volwassen insect dat schadelijk is. Het knaagt gaatjes in de bladplaten. Invasie van een groot aantal bladknagen leidt tot uitdroging van de bladeren.

Nierbladworm

Dit is een vlinder, waarvan de voorvleugels grijs zijn met donkere vlekken en een streep in het midden, en de achterste vleugels zijn bruin... Rupsen zijn lichtbruin met een zwarte kop en borstplaat.

Notitie! Het ongedierte overwintert in cocons in scheuren in de schors en nabij de nieren.

In het voorjaar voeden rupsen zich met knoppen en verplaatsen ze zich naar knoppen en bladeren. In dit geval trekt het ongedierte het aangetaste deel van de plant met een spinnenweb in een dichte knobbel.

Goed gevoede rupsen verpoppen zich en aan het einde van de bloei vliegen er vlinders uit. In de tweede helft van juni wordt enorme schade aan fruitbomen en -heesters waargenomen.

De vlinders leggen een ei aan de buitenkant van de bladplaten. Rupsen van de tweede generatie die daaruit zijn uitgekomen, hebben een geelgroen lichaam, een zwarte kop en een schild.

De larven bevestigen met behulp van een spinneweb twee bladeren of een blad met een eierstok. Het ongedierte leeft tussen de gelijmde delen van de plant en voedt zich tegelijkertijd met zowel bladeren als fruit.

Herken de plaag door gedraaide platen verstrikt in spinnenwebben.

Gallica

Bessengalmug zijn kleine muggen van slechts 3 mm lang. De bladeren worden gegeten door de bladinsectensoorten. Er is een scheutgalmug, waarvan de larven gaten in jonge takken knagen.

Aan het begin van de kruisbesbloei legt het ongedierte eieren op jonge bladeren, die zich aan de bovenkant van de scheuten bevinden. Hun eieren komen uit in kleine witte larven. Ze voeden zich met het sap van de bladplaten. Beschadigde bladeren vervormen, krimpen, drogen uit en vallen dan af.

Ongediertedetectie is eenvoudig. Het volstaat om de zelfkant van de plaat te beschouwen. Er zullen een groot aantal witte larven op zitten.

Zlatka

Bessengoudvissen zijn kleine langwerpige kevers met een groenachtig gouden kleur. Hun rug glanst in de zon en glinstert in verschillende kleuren.

De plaag legt eieren op jonge scheuten en bladstengels. Kevers bedekken de larven met afscheidingen, die verharden wanneer ze stollen. De larven komen na twee weken uit. Ze voeden zich met plantenweefsel, waardoor takken en bladeren eraf vallen.

Het ongedierte wordt gedetecteerd door de karakteristieke bevroren schilden op de schors en bladeren. Ook de aanwezigheid van passages in de schors en bladstelen duidt op de larven.

Bladluis

Bladluizen zijn kleine insecten die zich in hele kolonies nestelen op de bladeren en jonge scheuten van kruisbessen. Afhankelijk van de soort is de plaag groen, zwart, bruin of geel.

Bladluizen voeden zich ook met kruisbessenbladeren, maar niet met harde weefsels, maar met hun sap. Het ongedierte doet niet minder kwaad dan de vraatzuchtige rups, omdat het insect zich snel vermenigvuldigt en de hele plant bedekt. Gedehydrateerde bladplaten verdorren, drogen op en vallen eraf.

Bladluisvrouwtjes leggen gedurende de zomer meerdere keren grote aantallen eieren. Met behulp van vleugels verspreidt het ongedierte zich door de tuin. Tegelijkertijd worden eieren, larven en adulten op de plant gevonden.

Notitie! Er zijn levendbarende soorten bladluizen.

Het eerste symptoom van bladluizen zijn gedraaide, trage bladeren en uitdrogende toppen van de scheuten. Om er zeker van te zijn dat het ongedierte aanwezig is, controleert u de onderkant van de bladeren en onderzoekt u de scheuten. Bladluiskolonies zijn zichtbaar met het blote oog.

Spintmijt

Spint is een andere plaag die zich niet voedt met de vaste component van het blad, maar met het sap. Gedehydrateerde bladplaten rollen op, drogen uit en vallen eraf.

Een spintmijt is een klein insect dat geel, zwart, bruin of rood van kleur is.Het belangrijkste kenmerk van het ongedierte is dat het de aangetaste delen van de plant (meestal het onderste deel van de bladplaat) verstrengelt met spinnenwebben. Het is door het spinnenweb en kleine insecten dat de plaag wordt bepaald.

Wat te doen en hoe te vechten

Het is belangrijk om rupsen en ander ongedierte tijdig aan te pakken. Anders wordt de fotosynthese verstoord door ernstige schade aan de kruisbesbladeren. Dit zal leiden tot een afname van de vorstbestendigheid en immuniteit van de plant. In dit geval zal de struik de winter niet overleven.

Bladeren worden gegeten - wat te doen? Het is moeilijk om op deze vraag een definitief antwoord te geven. Ongediertebestrijding is mogelijk door verschillende methoden. Ze worden vaak op een complexe manier gebruikt.

Mechanische verwijdering

Op zichzelf is mechanische verwijdering van insecten niet effectief. Met deze methode kunt u de vernietiging van kruisbessengreens tijdelijk stoppen en het aantal ongedierte verminderen. Het wordt aanbevolen om het toe te passen voordat u planten gaat verwerken.

Er zijn verschillende manieren om ongedierte handmatig te verwijderen:

1. Een witte doek of film wordt onder de struik gelegd. De kruisbessen worden geschud, waarbij rupsen en kevers worden afgeworpen. Ongedierte dat op het afval is gevallen, wordt verzameld en vernietigd.
2. Rupsen worden met de hand uit de bladeren van de struik verzameld, met speciale aandacht voor de onderkant van de platen. Bladluizen, galmuggen en spintmijten worden met een vochtige doek weggeveegd.
3. Ongedierte wordt met een tuinslang van de kruisbes afgewassen. Graaf de grond rond de plant op.

Folkmedicijnen

Als nog niet alle bladeren zijn verdwenen, is het logisch om naar folkremedies te gaan. Deze methode om insecten te bestrijden is effectief en tegelijkertijd onschadelijk, omdat de composities gemakkelijk kunnen worden afgewassen met water, veilig voor mens, dier en milieu. Ze worden zelfs gebruikt tijdens de bloei en vruchtvorming van kruisbessen.

Hoe kruisbessen te verwerken als rupsbladeren worden gegeten:

1. As en zeepoplossing. 3 kg as wordt opgelost in 10 liter water. De compositie wordt drie dagen aangedrukt, regelmatig roerend. Filter het product en los er een stuk geraspte waszeep in op.
2. Solanaceous tops. Een kilo aardappel-, tomaat- of paprikatopjes wordt een uur gekookt in 3 liter water op laag vuur. De bouillon mag 6 uur brouwen, daarna gefilterd en verdund met 7 liter water.
3. Afkooksel van bittere kruiden. Alsem, duizendblad of paardenbloem vullen een derde van de pot. De rest van het volume is gevuld met water. Het kruid wordt een uur gekookt. Laat het dan 4 uur trekken en verdun het met een gelijk deel water.
4. Infusie van mosterdzeep. 1 kg mosterd wordt in een emmer water gegoten. Het mengsel wordt gedurende twee dagen toegediend. Vervolgens wordt er een stuk geraspte waszeep in opgelost.
5. Ash poeder. Kruisbesblaadjes worden besproeid met een oplossing bereid uit 10 liter water en 50 g vloeibare zeep. Bestuif het dan met as.
6. Infusie van tabak. Neem 1 kg tabaksstof op een emmer water. De tool wordt de hele week aangedrukt, regelmatig roerend.

De beschreven preparaten worden gebruikt voor het besproeien van kruisbessen. Ze verwerken niet alleen het bovenste deel van de struik, maar ook de ruimte eronder.

Folkmedicijnen worden gebruikt totdat het probleem verdwijnt, maar minstens drie keer. De intervallen tussen behandelingen zijn 5-7 dagen.

Aandacht!Zelfgemaakte preparaten worden afgewassen met water, daarom wordt de behandeling na neerslag herhaald.

Chemicaliën

Chemische behandelingen maken insectenbestrijding snel en effectief. Insectendoders worden insecticiden genoemd. Ze zijn niet alleen giftig voor insecten, maar ook voor de mens en de atmosfeer, daarom wordt aanbevolen om ze als laatste redmiddel te gebruiken, voor of na de bloei.

Insecticiden werken op verschillende manieren. Er zijn medicijnen die:

• doordringen in de cellen van het blad, waardoor het giftig wordt voor insecten;
• rechtstreeks op insecten terechtkomen, hun lichamen wegvreten of tot verlamming leiden.

Het wordt niet aanbevolen om insecticiden te gebruiken als er bessen op de struiken staan. Anders wordt het gewas giftig.

Er is een groot aantal ongediertebestrijdingsmiddelen op de markt, bijvoorbeeld:

• "Decis";
• "Vonk";
• "Kinmix";
• "Fufanon";
• Actellik.

Chemische behandeling wordt 2-3 keer uitgevoerd met een interval van 2-3 weken. Het is het veiligst om dit te doen voordat de plant bloeit of na het oogsten.

Belangrijk! De producten worden niet met water afgewassen. Daarom is het niet nodig om ze elke keer na neerslag te gebruiken. Het belangrijkste is om de kruisbessen uiterlijk een dag voor de verwachte regen te verwerken.

Preventie

Ongedierte-aanvallen gaan niet voorbij zonder een spoor achter te laten voor kruisbessen. Zelfs bij tijdige behandeling nemen de opbrengst, het uithoudingsvermogen en de vorstbestendigheid van de plant af. Daarom is het belangrijk om vooraf plantenschade te voorkomen.

Wat ze doen om ongedierte op kruisbessen te voorkomen:

1. In de herfst worden gevallen bladeren, oude takken en ander plantenresten noodzakelijkerwijs van de site verwijderd. Daarna wordt de grond rond de plant losgemaakt en mulch.
2. Sanitair snoeien is net zo belangrijk. Jaarlijks worden alle beschadigde, droge en zieke takken verwijderd. Het is inderdaad in de beschadigde schors dat veel ongedierte overwintert.
3. In het voorjaar, nadat de grond is ontdooid, wordt de grond losgemaakt en mulch.
4. In het vroege voorjaar wordt een kruisbessenstruik met ongeopende knoppen bewaterd met kokend water. Dit zal alle ongedierte helpen elimineren.
5. Het wordt aanbevolen om de kruisbes vóór de bloei te behandelen met insecticiden. Het is aan te raden om dit bij alle fruit- en bessenplanten in de tuin te doen.
6. Tijdens een epidemie van een invasie van ongedierte (de meeste insecten zijn vooral actief in mei, de tweede helft van juni en juli), worden ze behandeld met folkremedies, de bladeren worden bijvoorbeeld besproeid met een afkooksel van bittere kruiden.

Het is interessant:

Plagen en ziekten van kamperfoelie: tekenen van schade en methoden om ermee om te gaan

Citroenplagen en ziekten: behandeling en preventie thuis

Ziekten en plagen van aalbessen, manieren om ze te bestrijden, preventieve maatregelen

Gevolgtrekking

Er zijn veel soorten ongedierte die zich voeden met kruisbessen. Sommigen knagen aan gaten in de bladeren, anderen drinken het sap. Beide opties bedreigen struiken met een schending van de fotosynthese, een afname van de immuniteit en winterhardheid en een verlies van opbrengst.

Om de kruisbes te redden, is het belangrijk om de sporen van ongedierte tijdig op te merken. Hiervoor inspecteren tuinders wekelijks de tuin. Wanneer de eerste sporen worden gevonden, worden de struiken besproeid met folkremedies of chemicaliën.